درباره ما
میوزماسل مجموعه ای است از تمرینات فیزیکی و روش‌هایی برای آماده سازی و تقویت ذهن و عضلات یک نوازنده. محمدمهدی بابائی، مبدع این متد در این باره می‌گوید: «بیش ازبیست سال روی این تمرینات تحقیق و پژوهش شده و آسیب های متفاوت در افراد مختلف بررسی و ریشه‌ی هر نوع از آسیب ها با دقت بررسی و شناسایی شده است. این تمرینات به شیوه ای طراحی شده اند تا دقیقا عضلاتی که یک نوازنده با آنها سر و کار دارد به کارگرفته شوند و آن ها را تقویت نمایند و با آموزشی که به فرد برای آماده سازی و پرورش ذهن داده می‌شود، هم انقباضات درونی را برطرف کنند و هم آسیب های نوازنده را در جسم برطرف یا از وقوع آن ها جلوگیری کنند. اما این تمرینات صرفا برای آسیب طراحی نشده و تمامی نوازندگان می توانند برای افزایش قدرت، سرعت، انعطاف، استقلال و نیز تربیت و تقویت وزن طبیعی بدن به خصوص در بخش مچ وانگشتان خود از این تمرینات استفاده کنند.
هنرنوازندگی در سطوح مختلف خود نیاز به هماهنگی بالای عضلانی ، تمرکز کافی و عملکرد دقیق سیستم مدارهای عصبی ، حرکتی و عضلانی دارد; که این مهارتها با انجام تمرینات طولانی و تکرارشونده و پرفشار طی سالها ممارست شکل میگیرند . نکته اینجاست که هرچه نوازندگان توانایی ها و تکنیکهای خود را افزایش میدهند رپرتوار اجرایشان وقت گیرتر و پیچیده تر می شود و آنها برای به دست آوردن بیان و تثبیت مهارت های مدنظرشان تنها ناچار هستند تا به تمرین در شرایط سخت و پر اضطراب ادامه دهند، که متاسفانه این شرایط به مرور زمان علاوه بر کاهش عملکرد های حرکتی باعث مستهلک و مستعد شدن به آسیب های نوازندگی نیز می گردد.
آسیبهای نوازندگی و پدیده‌ای به نام میوزماسل
مدتی است نام «میوزماسل» از گوشه و کنار جامعه‌ی موسیقی و از زبان نوازندگان مختلف به گوش می‌رسد. متدی که مدعی است می‌تواند از آسیبهای نوازندگی پیشگیری کند، آنها را برطرف نماید و کیفیت نوازندگی را بهبود ببخشد.
آسیبهای نوزاندگی؛ واقعیت یا تلقین ذهنی؟
قبل از هر چیز باید به آسیبهای نوازندگی پرداخت. بسیاری از کسانی که نوازنده‌ی یک ساز به‌خصوص هستند؛ در سطوح مختلف، از مبتدی گرفته تا نوازندگان مطرح و نام‌آشنای موسیقی حداقل یک‌بار در طول دوره‌ی نوازندگی با شکل‌های مختلفی از آسیب‌هایی که مشهودترین آن ها درد در بخش‌های مختلف بدن است دست و پنجه نرم کرده‌اند.
نوازندگی فعالیتی است که تمام بدن را درگیر می‌کند. شکل نشستن روی صندلی یا ایستادن، نحوه‌ی گرفتن ساز، تحرکات دست راست و چپ و حتی شکل و میزان تمرینات روزمره، همگی فاکتورهایی هستند که عضلات بدن را درگیر می‌کنند. بدیهی‌ست اگر طریقه‌ی نشستن ناصحیح باشد، کمر و ستون فقرات تحت فشار قرار می‌گیرد. اگر دست راست یا چپ نوازنده در طول نوازندگی دچار انقباض باشد، انگشتان، مچ، ساعد و کتف و شانه‌ی نوازنده تحت فشار قرار خواهد گرفت، یا حتی اگر نوزانده در زمان تمرین حال روحی مناسبی نداشته باشد باعث می‌شود تا تمریناتش بازدهی کمتری داشته باشند و نهایتا مجبور شود بیش از حد مجاز تمرین نماید تا به نتیجه‌ی دلخواه برسد.
این فشارها و انقباضات همگی باعث می‌شود تا دیر یا زود فرد دچار آسیب‌هایی نظیر درگیری تونل کارپال، نافرمانی‌های مچ و انگشتان، دردهای عضلانی ساعد و گردن و شانه و … شود.
آسیب برای نوازندگان واقعی و جدی‌ست و برای افزایش عمر نوازندگی و بهبود کیفیت آن، این آسیب‌ها باید جدی گرفته شوند.
چرا تاکنون کسی به این آسیب‌ها توجهی نداشته است؟
باور نادرستی در بین برخی نوازندگان وجود دارد مبنی بر اینکه اگر درد داشته باشم یعنی دارم پیشرفت می‌کنم. تمرینات طولانی روزانه، اجرای تکنیکهای سخت به صورت مداوم و بدون استراحت و تمرین در شرایط نادرست جسمی و روحی مختلف می‌تواند درد به همراه داشته باشد، اما نوازنده این درد را می‌پذیرد با این تصور که درد نشانه‌ی پیشرفت است و در طی زمان به آن ها عادت می کند.
برخی نیز می‌گویند پس نوازندگان چیره‌دست قدیمی چطور درد و آسیب نداشته‌اند؟ و اینکه این مشکلات ساختگی‌ست. باید توجه داشت این گونه دردها و آسیب‌ها جزو مسائل درونی و شخصی فرد است و اگر ما اطلاعی از شرایط جسمی شخصی نداریم دلیل بر بی‌آسیب بودن وی نیست. همین امروز تعداد زیادی از نوازندگان بزرگ و شناخته‌شده‌ی کشور دچار آسیبهای جدی هستند و جز افراد نزدیک ایشان، کسی اطلاعی از این موضوعات ندارد.
مدت زمان شروع آسیب‌ها و دردها بسیار کم شده است!
بنا به دلایل مختلف از جمله رسیدن زودهنگام به قدرت و سرعت در نوازندگی و بدون در نظر گرفتن زیرساخت های لازم، در سال‌های اخیر، نوازندگان موسیقی بسیار سریعتر از قبل دچار آسیب می‌شوند. دانشجویان موسیقی با حدود بیست و چند سال سن و هنرجویان تازه‌کار حالا دچار آسیب‌هایی می‌شوند که نوازندگان قدیمی پس از سالها نوازندگی به آن دچار می‌شدند. علت این اتفاق را می‌توان در متدهای آموزشی، تمرینات سنگین و عجله‌ی فرد برای رسیدن به مهارت در نوازندگی جستجو کرد.
جای میوزماسل کجاست؟
میوزماسل مجموعه‌ایست از تمرینات فیزیکی و روش‌هایی برای آماده‌سازی ذهن و عضله ی یک نوازنده. محمدمهدی بابائی، مبدع این متد در این باره می‌گوید: «بیش از شانزده سال روی این تمرینات تحقیق و پژوهش شده و آسیبهای متفاوت در افراد مختلف بررسی و ریشه‌ی هر نوع از آسیب با دقت دیده و شناسایی شده است. این تمرینات به شیوه‌ای طراحی شده‌اند تا دقیقا عضلاتی که یک نوازنده با آنها سر و کار دارد به کارگرفته شوند، آن ها را تقویت نمایند تا انقباضات درونی را برطرف کنند و همراه با آموزشی که به فرد برای آماده‌سازی ذهن‌اش داده می‌شود، آسیبهای نوازنده را در جسم برطرف یا از وقوع آن جلوگیری کند. اما این تمرینات صرفا برای آسیب طراحی نشده و تمامی نوازندگان می توانند برای افزایش قدرت، سرعت، انعطاف، استقلال و نیز تربیت و تقویت وزن طبیعی بدن به‌خصوص در بخش مچ وانگشتان خود از این تمرینات استفاده کنند».
میوزماسل در واقع یک سبک جدید تمرینی را در قالب یک فرهنگ نوین آموزشی به نوازنده ارائه می‌کند. فرد باید با آمادگی ذهنی، با تمرینات میوزماسل دست خود را گرم، مجموعه‌ای از تمرینات تخصصی که برای هر ساز به طور جداگانه طراحی شده است را اجرا کند و با ساز تمرین نماید و در آخر با استفاده از برنامه‌ی تمرینی دست خود را سرد کند. میوزماسل حتی این امکان را به نوازندگان می‌دهد تا بدون ساز و تنها با اجرای این تمرینات، دستان خود را درآمادگی کامل نگه دارند. در واقع دور بودن از ساز باعث نمی‌شود فرد از تمرینات عقب بماند و شرایط بدنی‌اش از حالت ایده‌آل خارج شود.
تاکنون افراد زیادی از متد میوزماسل استفاده کرده‌اند. از اساتید مطرح موسیقی گرفته تا هنرجویانی که از ابتدا نوازندگی خود را در کنار این تمرینات آغاز کرده‌اند. محمدمهدی بابائی اما می‌گوید میوزماسل هنوز آن‌طور که باید شناخته نشده است؛ چون آسیبهای نوازندگی هنوز توسط نوازندگان شناخته و باور نشده‌اند. آگاهی از آسیب باید بین نوازندگان افزایش یابد. اعتقاد و عادت به درد باید از میان برود. درد نشانه‌ی پیشرفت نیست چراکه درد نشانه‌ی آسیب است و این موضوع بدیهی‌ست. در آخر آنچه را که یک نوازنده برای نوازندگی صحیح، علمی، ماندگار و سالم به آن احتیاج دارد در تمرینات متد میوزماسل نهفته است و در واقع میوزماسل تخصصی‌ترین متد پرداخته شده به آسیبهای نوازندگی و نحوه‌ی صحیح و علمی ارتقای توانایی نوازندگان است.
میوزماسل در واقع یک سبک جدید تمرینی را در قالب یک فرهنگ نوین آموزشی به نوازنده ارائه می‌کند. فرد باید با آمادگی ذهنی، با تمرینات میوزماسل دست خود را گرم، مجموعه ای از تمرینات تخصصی که برای هر ساز به طور جداگانه طراحی شده است را اجرا کند و با ساز تمرین نماید و در آخر با استفاده از برنامه ی تمرینی دست خود را سرد کند. میوزماسل حتی این امکان را به نوازندگان می دهد تا بدون ساز و تنها با اجرای این تمرینات، دستان خود را درآمادگی کامل نگه دارند. در واقع دور بودن از ساز باعث نمی شود فرد از تمرینات عقب بماند و شرایط بدنی اش از حالت ایده آل خارج شود. از طرف دیگر میوزماسل به آسیبهای نوازندگی می پردازد، از آنجا که نوازندگی فعالیتی است که تمام بدن را درگیر می‌کند، شکل نشستن روی صندلی یا ایستادن، نحوه ی گرفتن ساز، تحرکات دست راست و چپ و حتی شکل و میزان تمرینات روزمره، کششها و انقباضهای نامطبوع ، فشارهای بیش ازحد همگی فاکتورهایی هستند که اگر ناصحیح باشند باعث آسیبهای فیزیکی شده و علاوه بر صدمه جسمی و روانی ، نوازندگی را نیز مختل می کنند . متد میوزماسل بابررسی و شناخت هر آسیب ، راهکارهای ویژه مربوطه را ارائه می دهد .
طب ورزشی به دلیل ضرورت رسیدگی به آسیب های ورزشکاران در مراحل اولیه آسیب دیدگی دستاوردهای قابل توجهی را با مسئولان حوزه سلامت دارد .اما متاسفانه نوازندگان به طور معمول کمترین ارتباط را با مراکز پزشکی و آسیب شناسی در مراحل ابتدایی آسیب دیدگی شان دارند و حتی در صورت مراجعه هم درمان های لازم و راهکارهای تخصصی را نسبت به نوع نیاز شان دریافت نمی کنند.
یک ورزشکار در جهت کسب مهارت های مورد نیاز خود علاوه بر تمرینات تخصصی اش ، به موضوعاتی چون انجام تمرینات بدنسازی ، ریکاوری ذهن و بدن ،توجه به تغذیه و خواب مطلوب و توجه به تمرینات تنفسی ، کششی و ایزومتریک نیز می پردازد که در کنار موارد نام برده موضوع گرم کردن و سرد کردن را هم در جهت سیر سلامت ورزشی خود داراست.
در حالی که نبود موارد نام برده در نوازندگان و وجود و تنوع و گسترش آسیب های نوازندگی باعث شد تا دغدغه چگونگی رفع و پیشگیری این مشکلات جرقه اولیه پژوهش متدمیوزماسل باشد.
اندیشه های عمیق و توجه به مسائل پیرامونی بسیاری در کنار عشق به ادامه مسیر و صبوری و تحمل سختی ها در گذر زمان موجب شد تا امروز با افتخار پدیده ای پدیدار شود کاملاً علمی و گسترده با نام میوز ماسل که محمد مهدی بابایی بنیانگذار آن در دنیاست.
طراحی بیش از ۱۷۰ نوع تمرین منحصر به فرد و تخصصی برای کل بدن و بخصوص در بخش مچ ها و انگشتان و نیز خلق تکنیک ها و ملزوماتی در این راستا که مهم ترین آنها طراحی وزنه و برچسب مختص به نوازندگی ، همسان سازی مچ ها و انگشتان ،اشاره به آناتومی، آسیب ها و عارضه های معمول ، تمرینات فعال سازی دو نیمکره ، جامعیت بخشیدن به یازده عنوان مورد نیاز در نوازندگی و برنامه های تمرینی مختص به هر نوازنده از اصلی ترین دستاورد های کاملا علمی متد میوزماسل است.
تقویت ، تربیت و مدار سازی ذهن و عضلات ارکان مهم این متد هستند که در زمینه ی مسیر نوازندگی اصولی تخصصی ترین متد آموزشی در دنیاست و در واقع می‌توان آن را بدنسازی هنری نیز نامید.
دستاوردها و خلاقیت های منحصر به فرد متد میوز ماسل نه تنها از آسیب های نوازندگی پیشگیری می نماید ، بلکه مکمل راهکارهای درمانی نیز می باشد.
تقویت ، تربیت و مدار سازی ذهن و عضلات ارکان مهم این متد هستند که در زمینه ی مسیر نوازندگی اصولی تخصصی ترین متد آموزشی در دنیاست و در واقع می‌توان آن را بدنسازی هنری نیز نامید.
دستاوردها و خلاقیت های منحصر به فرد متد میوز ماسل نه تنها از آسیب های نوازندگی پیشگیری می نماید ، بلکه مکمل راهکارهای درمانی نیز می باشد.
قابل ذکر است امروزه می توان از تمرینات ، ملزومات ، راهکارها ، تکنیک ها و توصیه های موجود در متد میوز ماسل برای دیگر شاخه های هنری ، صنایع دستی ، کارمندان ، دانش آموزان و زنان خانه دار نیز استفاده نمود. به امید روزی که استفاده از تمرینات و تکنیک های موجود در متد میوز ماسل بتواند ناجی رفتار های هر مهارتی در هر حرفه ای باشد تا سبک زندگی سالمی را برای هر شخص معنا بخشد.
بخشی از آمارهای بین‌المللی درباره آسیبهای نوازندگان جهان
معرفی گروه‌های تمرینی موجود در متد میوزماسل
سیر شکل‌گیری متد میوزماسل را از زبان محمد مهدی بابایی، بنیانگذار این متد در یکی از وبسایت‌های زیر ببینید
ارسال شده برای جشنوارۀ موسیقی وارنا (بلغارستان)
